Distancia
|
11,5 Km
|
Dificultade
|
Fácil
|
Tempo
|
3:30
|
Tipo de Roteiro
|
Circular
|
M.I.D.E.
|
1.2.2.2.
|
BTT
|
Apta
|
Descarga Roteiro
|
|
Geocaching
|
|
FOTOS
|
Para desexarvos un Bo Nadal Os Caracochas preparamos como regalo de Papa Noel unha pequena ruta cómoda para o inverno na que nos achegamos de novo ás Fragas do Eume para percorrer o Camiño dos Cerqueiros, ruta de altura na que combinamos ambientes de braña e piñeiro coa espesura da fraga nas partes máis baixas da ruta; o maior atractivo de esta ruta son as excelentes panorámicas do embalse do Eume.
O máis complicado de este roteiro é localizalo inicio da ruta para aqueles que non temos un de esos GPS que che falan dentro do coche; para dar co inicio do camiño iremos ata o Mosteiro de Monfero e continuaremos ata Visura e posteriormente a Piladaleña; pasando esta aldea e de forma ascendente continuamos a estrada e veremos un camiño a man esquerda con un cartel de inicio da ruta; metros atrás temos outro panel de inicio de outra ruta. A verdade é que a zona está tan ben indicada que non ten perda.
Deixamos o coche sobre a cuneta por non subir 100 metros e deixalo en unha ampla explanada e iniciamos o roteiro polo camiño que sae do cartel que se ve na fotografía; o camiño polo que nos adentramos na ruta é ancho como na totalidade do trazado e está rodeado por un frondoso pinar no que se abren por veces amplas pradeiras na que pastan vacas ceivas; pronto veremos un paso americano que impide que o gando saia das zonas acotadas. Curiosos son uns cercados que nos atoparemos en case toda a ruta e que serven para aislar especies vexetais plantadas na fraga a modo experimental e impedir a entrada ás áreas a aqueles que non sexan técnicos.
Os primeiros dous quilómetros da camiñata percorren a zona máis alta das Fragas do Eume, como podemos ver na fotografía o camiño máis que unha senda é unha pista cómoda bordeada por castiñeiros e algún carballo que separan o trazado da pista das pradeiras na que pacen algunhas vacas ceivas. o agradable camiño vai pouco a pouco perdendo altura entre curvas para ir perdendo de vista o embalse e os cumios próximos para entrar na espesura da fraga.
Uns dous quilómetros despois de iniciar a camiñata chegamos a un cruce no que vemos o inicio da fraga; está indicado con unha frecha de madeira un camiño que baixa ata o encoro do Eume; nós decidimos tomar este ramal para facer unha pequena derivación sinxeliña pero moi agradable á vista de pouco máis de un par de quilómetros ida e volta. O trazo do camiño segue sendo ancho pero moi fermoso en tempo de inverno dado que estaba totalmente cuberto de follas secas de carballos e castiñeiros que non só era un disfrute para a vista senón que tamén o era para o oído con un continuo chiscar das follas secas ao camiñar sobre elas. En inverno as arbores de folla caduca están espidas de follas e cubertas de musgo e líquenes.
O camiño remata na ribeira do encoro do Eume; cando nós chegamos non había ninguén e respirabase un gran ambiente de tranquilidade entre tanta auga calma, pero normalmente podense ollar ademáis de numerosas aves numerosas persoas en canoas disfrutando da Fraga de outro xeito non menos apetecible. Este encoro está formado polo estancamento do río provocado pola presa da Ventureira como xa vimos na ruta do Camiño da Ventureira publicada noutra entrada co mesmo nome. Facer esta derivación representa pouco máis de un quilómetro pero ao noso entender é unha das partes máis fermosa da ruta.
Retrocedemos sobre os nosos pasos ata o cruce na ruta principal en este caso por lóxica de forma ascendente. Retomamos a senda principal e continuamos o trazado principal. Pouco a pouco o camiño picará cara arriba a vexetación volve a ter as mesmas caracteristicas que as iniciais. abondan os regatos de auga e atopamos algún que outro panel informativo sobre o biosistema das Fragas pero con pouco interese ao noso entender; a medida que imos ascendendo as vistas ao canón do Eume van alegrando a vista do camiñante e dende o alto podemos ver o encoro na sua práctica totalidade.
Aproximadamente cando levamos uns sete quilómetros de roteiro volvemos atopar outro cruce con unha frecha que indica Mirador da Carbueira, aquí faremos a nosa segunda e última derivación da ruta para achegarnos a este mirador en non máis de un quilómetro ida e volta. O ramal é en unha suave ascensión por un camiño con bastante musgo e árbores flanquenado a senda ata chegar a duas casas abandoadas, a partir de aquí os poucos metros que restan ata o mirador son por un sendeiro pouco marcado en unha braña bastante encharcada de auga. Chegamos ata o mirador da Carbueira, un espectacular balcón pendurado en un precipicio no que podemos ver o canón que forma o río na sua plenitude e contemplar a paisaxe coa serra do Xistral ao lonxe, derivación totalmente recomendable. Por último volvemos sobre os nosos pasos ata a ruta principal para rematala por un camiño similar ao que recorremos na maior parte da xornada, rematando en unha pequena estrada asfaltada que nos levará en un último quilómetro ata o coche.
Animadevos a recorrer esta pequena sinxela e pequena ruta, autentico balcón das Fragas do Eume que podedes recorrer en poucas horas e ideal para facer en esos cortos días de inverno. Totalmente bicicletable e apta para nenos, aínda que iso sí, xa vos coñecedes as capacidades de cada pequeno.
Xa nos contaredes como vos foi e non dudedes en buscar o noso caché!!!