Distancia
|
6,5 km
|
Dificultade
|
Baixa
|
Tempo
|
2 horas
|
Tipo de Roteiro
|
Lineal
|
M.I.D.E.
|
1.2.1.2.
|
Inicio da ruta
|
N43° 19.092' W008° 36.360'
|
Final da ruta
|
N43° 17.907' W008° 39.750'
|
Descarga Roteiro
|
|
FOTOS
|
Entre a vila de Caíon e a praia de Baldaio ábrese unha cómoda pista litoral
que nos permite disfrutar de un tramo da costa bergantiñana espectacular. A
totalidade da andaina está aberta ó mar, sendo un escaparate de acantilados,
praias e das illas Sisargas. En sí o traxecto non ten complicación ningunha e
pode facelo calquera persoa, animádevos e visitaredes de forma cómoda unha
costa espectacular.
A vila de Caión aínda que de pequeno tamaño, é unha das vilas máis
coñecidas da costa coruñesa. Situada nunha pequena península ten cara o seu
leste un pequeno porto pesqueiro, deixando para o seu oeste a súa brava praia e
o sentido da Nosa marcha. O punto de arranque situámolo na súa praza, formada
por un grupo de casas e ademais pola Igrexa do Socorro, na que destaca a súa
fachada plateresca. Pechando a praza tamén está o Pazo dos Condes de Graxal de
mediados do século XVI, señores de Montaos e moradores desta vila que acabaron
fundando a carón da igrexa o antigo mosteiro de Santo Agostiño.
Iniciamos pois así a nosa andaina tomando a rúa que arranca a carón da igrexa, daranos paso a un paseo marítimo que recorre a praia de Caión. Durante 700 metros iremos camiñando a carón da praia. En días de inverno poderemos ver a multitude de surfistas disfrutando das ondas nas súas augas. ë unha praia grande de areas finas e bastante concorrida no verán polas xentes da zona.
Ao final da praia atopamos un pequeno aparcamento e unha área recreativa,
atravesámola e damos de cheo con unha ancha pista de terra pola que poderían
transitar sen problemas calquera tipo de vehículo, e de feito é así, non é o
máis habitual pero algún coche podemos atopar. O camiño é ancho e moi plano
polo que podemos ter unha boa marcha.
A verdade é que pouca perda ten o camiño, cómodo de andar como se pode ver
na fotografía e practicamente sen ningún cruce que nos faga dubidar en ningún
momento. O atractivo da ruta son as formidables vistas ó mar. Sen perigo de que
chegue ata nós, xa que a distancia é considerable. ó longo da marcha perderemos
a nosa vista no horizonte, sempre coa presenza das illas Sisargas ó lonxe. Como
dixen apenas ten cruce algún este trazado, tan só prestar atención na aldea de
Leira e pouco antes de chegar á Pedra do Sal.
A Pedra do Sal é o punto máis alto da ruta; dende o alto e antes de adentrarnos nas súas rúas vemos ó lonxe a enorme praia de Baldaio e a súa lagoa. Quédanos menos de un quilómetro que o pasaremos observando o areal; praia aberta que mira cara o Golfo Ártabro e unha das máis largas de Galicia con case catro quilómetros. O ideal é facer a ruta en tempo de inverno, en un de eses días fríos despexados e de pouco vento que nos permiten ver as olas do mar cabalgando sobre os baixos e estrelándose contra os cantís da costa, ou contra a area da praia. Baldaio e Razo forman unha praia brava e perigosa. Un pracer para a multitude de surfistas que veremos sobre as olas de Baldaio.
O punto final da ruta está en unha caseta de observación ornitolóxica.
Chegamos a Baldaio, lugar no que destaca a súa praia; pero si cabe é máis
importante a súa marisma; unha enorme lagoa de auga salgada co unha pequena saída
ó mar e no que invernan multitude de paxariños como gaivotas, garzas,
cormoráns, correlimos, mazaricos ou garabitas. A lagoa de Baldaio é un lugar
protexido grazas ó esforzo dos seus veciños, moi rica en berberecho e
complemento da economía local que nos anos 70 foi lugar de enfrontamentos coa
Garda Civil ao querer instalar alí unha areeira. Agora é un lugar de descanso
para as aves, pero a costa da morte de unha rapaza ferida de bala.
Agora tan só queda dar volta cara Caión e desandar o andado. Xa nos diredes como vos foi!!!!
Ningún comentario:
Publicar un comentario